Ik ben geboren en getogen op Walcheren. Strand, bos en duinen, maar ook de charmante binnenstad van Middelburg waren voor mij vanzelfsprekend.

Na mijn studie in Rotterdam heb ik mijn opleiding tot SEH-arts in Tilburg doorlopen. Daarna ben ik in Brabant blijven hangen. In Breda kochten we ons eerste huis en ook daar werden onze kinderen geboren.

Tien jaar geleden was daar de welbekende Rode Doos, de wervingscampagne waarin Adrz op zoek was naar 18 SEH-artsen. Nieuwsgierig kwam ik eens langs in Goes en het voelde direct goed! Ik was overtuigd: ik ga weer terug naar Zeeland!

Fijne collega’s, op de werkvloer en in de medische staf. Een diversiteit aan patiënten, ook de ernstige pathologie komt op onze SEH. In de zomer veel vakantiegangers. Mensen die over het algemeen niet snel klagen en ook niet snel voor niets naar het ziekenhuis gaan. Leuke uitjes met elkaar, zoals het staffeest, jaarlijks uit eten met onze ANIOS om ze te bedanken voor hun inzet, jaarlijks een congres met uiteenlopende thema’s in de Grote Kerk in Goes. Binnen onze vakgroep rouleert een mooi versierde zilveren pollepel: wie hem heeft organiseert een diner voor de vakgroep. Ook is er tweemaal per jaar een Heidag.

Het fijnste aan Adrz vind ik onze vakgroep. Een goede mix van verschillende type mensen, uit verschillende opleidingsziekenhuizen. Een betrokken groep, enerzijds ambitieus, anderzijds gezellig. Haast geen verloop.

Terug naar Zeeland om te werken betekent niet dat we ook in Zeeland zijn komen wonen. Ons huis staat nog steeds in Breda. Zo kan mijn man gemakkelijk naar zijn werk gaan in de randstad, en ik rijd in 50 minuten naar mijn werk. Een makkelijke weg waar eigenlijk nooit file is. Ik beschouw de rit als echte “me-time”. Ik luister naar een podcast of een luisterboek of een lekker muziekje, met een goed gevulde thermosbeker thee. Soms rijd ik een stukje de andere kant op, naar het strand.  Er is geen beter strand ter wereld dan het Zeeuwse strand! Je ruikt het, je voelt het. Heerlijk om af en toe uit te waaien!